East-Bali-tour

12 november 2019 - Candidasa, Indonesië

Al weer drie dagen op Bali, dus tijd voor een update van onze belevenissen. We hebben de East-Bali-tour gedaan, want daar zitten we en er is genoeg te zien. We hebben een privé-taxidriver gehuurd (ja, die van het vorige verhaal). De tour begon met de Lempuyangtempel. Daarvoor moet je een sarong aan hebben en we mochten ook niet op een of andere wijze onrein zijn. Dat kan je rustig aan ons overlaten. Gelukkig hebben we als welkomstgeschenk van ons resort elk een sarong cadeau gekregen en nu begrijpen we dus waarom. De tempel bestaat uit 7 gebouwen, maar vrijwel niemand komt verder dan gebouw 1. Het is namelijk 3 uur klimmen in de gloeiende hitte voordat je de laatste hebt bereikt.... Wij hebben de eerste bekeken en vervolgens een stukje de berg op gelopen om de omgeving te ervaren en een mooi uitzicht te spotten. Helaas was het niet heel helder, dus we zijn vrij snel omgekeerd. In de tempel kan je een legendarische foto laten maken van jezelf in de poort van de tempel. Op de achtergrond zie je dan de Gurung Agung, een nog werkende vulkaan. De wachttijd was veel te lang, maar gelukkig kwamen we nog een fotospot tegen, waar de wachttijd heel kort was. Op dat fotopunt hebben wij onze legendarische foto gemaakt, want waar zie je anders Lia en met name Wiechert in een ongebruikelijke pose in een sarong staan? De foto heeft op Facebook al een score van 88 reacties gekregen. Ik begin nu sommige vloggers te begrijpen. Om niemand te kort te doen, hebben we hem hierbij gevoegd.

Na de tempel was de beurt aan de rijstvelden. Niet die met de UNESCO-status, maar die aan de oostkant. Daar loopt een weg vanwaar je bovenop de rijstvelden kijkt. We hebben daar mooie foto's gemaakt, en je kon de mensen daar zien werken, maar zelf zijn we niet op de rijstvelden geweest. Het is een prachtig gebied. De volgende stop was de Tirta Gangga Water Garden, een tuin met vijvers en mooie beplanting. Op zich mooi en rustgevend. We hebben daar onze boterham opgegeten onder een overkapte rustplek. We kwamen er op die dag wel achter dat je met deze temperaturen (>35 graden) en meer nog die gloeiende zon recht op je hoofd overdag eigenlijk niet veel kan doen. Ondanks de zonnebrandcreme werden onze schouders roder en roder.

Er stond nog een Watergarden op het programma, maar die hebben we maar geskipt. De volgende stop was dus een koffieplantage. De koffieplantages daar worden vaak gecombineerd met een bijenhouderij (beefarm). De bijen heb je nl. nodig om de koffieplanten te bestuiven en tegelijk maak je dus nog andere producten, zoals diverse soorten honing en wax. Door daarnaast ook nog andere plantensoorten te houden worden ook nog producten als gember geproduceerd. Dit onderdeel was leuker dan we hadden gedacht. In de eerste plaats bleken de inheemse bijen maar 1-1,5 mm groot te zijn, de bijenkorven waren dus ook relatief klein, zoiets als een schoenendoos. De zwarte bij was ongeveer even groot, maar er waren ook grotere bijensoorten te vinden. Op de plantage leven luiaards, die een speciale rol vervullen. Die beesten eten nl. koffiebonen, maar in hun spijsvertering worden wel de koffieplanten verteerd, maar niet de boon zelf. Die wordt dus geheel intact weer uitgepoept, waarna mensen de uitwerpselen verzamelen en de bonen wassen. Ik vind het al een idiote uitvinding om bonen te plukken, deze zwart te branden, vervolgens te malen, ze in een filter te stoppen en het vocht, wat erdoor wordt getrokken, vervolgens te drinken, want wie verzint er nu zoiets? Dan moet je wel helemaal niets te doen hebben gehad. Maar nu hebben ze er nog twee tamelijk onverwachte processtappen voor weten te verzinnen: luiaardpoep verzamelen en schoonwassen om er bonen uit te halen. Het resultaat is tamelijk prijzig, maar leverde voor ons niet heel erg bijzondere smaak op. Dus gaan we niet kopen in Nederland en ver daarbuiten.

Laatste stop op deze bijzondere dag was een bezoek aan een origineel Balinees dorp. Je vindt in Bali veel Nederlandse invloeden. Dit heette inderdaad 'dorp'. En een rijsttafel heet 'Ricetafel'. Onze gids was erg trots dat minister Donner in zijn dorp was geweest. Hij liet zijn visitekaartje zelfs zien. Ik had de mijne niet bij me, maar vreemd genoeg vroeg hij daar ook niet om. Uit zijn woorden leek de bijzondere visite gisteren te zijn gebeurd, maar het was in 2008... Het was een mooi dorp. Nog steeds georganiseerd, zoals dat in vroeger dagen zo was. Zie de uitleg op phenomenalglobe.com. Ook de rituelen leven nog. Zo is er één dag per jaar een vechtdag. Dan vechten de mannen onderling en daarbij moet bloed vloeien. Ze slaan elkaar met cactusbladeren, bladeren met stekels dus. Klinkt wreed, maar je krijgt zo vrij snel vloeiend bloed, en daarna mag je 364 dagen niet meer met elkaar vechten. Goed concept voor sommige Nederlanders en andere westerlingen en oosterlingen, lijkt me. 

Uit zo'n bezoek blijkt toch weer dat bouwen een universele sport is. Ook hier kwam ik mooie hellend dakconstructies tegen en pen-en-gatverbindingen. Sommige onderdelen waren mooi versierd. Alle materialen waren regionaal. Mooi toch dat bouwen eigenlijk volkomen ecologisch en vooral logisch is begonnen. Voor de collega's heb ik nog een paar mooie plaatjes geschoten over bouwveiligheid. Dat kennen ze hier niet, maar je kan er wel foto's van maken.

Nog een leuke anekdote over beroepsgekte. Spreek ik een Nederlandse vrouw en toen het gesprek kwam op wat zij deed, bleek dat zij bij een firma voor koelapparatuur werkt. Ze dacht dat ze alles over koelunits wist, maar het was wel vreemd dat op haar kamer steeds het woordje 'update, update' te horen was. Ze wist niet dat die koelapparatuur dat zelf al aangaf. De volgende avond hoort zij het weer, buiten. Het blijkt dat de balinese gekko ongeveer klinken als  'update, update'. (ik moet zeggen dat er zeker wel sprake is van beroepsdeformatie, want ik hoor gewoon 'gekko, gekko').

geschreven door Wiechert

Foto’s

4 Reacties

  1. Karel:
    13 november 2019
    Fraaie plaatjes hoor. Met vogels👍. Volgens mij gaat het heel goed met jullie. Leuk om te zien. Top.
  2. Wiechert:
    14 november 2019
    Gaat inderdaad steeds beter, worden steeds rustiger en vallen steeds vaker in slaap, haha. Niet veel vogels hier, maar ik weet zelfs van die niet wat het precies voor soorten zijn.
  3. José:
    15 november 2019
    Begin vandaag met jullie stukjes te lezen. Leuk om zo een beetje mee te reizen. Prachtige foto's.
  4. Lotte:
    18 november 2019
    Haha wat een mooi verhaal! Een super start van jullie reis:-)