De Nieuw Zeelandtour start!

Maandagnacht was het rotweer geweest, maar daar hadden we weinig van gemerkt. Lekker geslapen en er wachtte een goed ontbijt op ons. Gedurende de morgen kwamen nog steeds stevige buien over. Het inpakken van de camper moest dus een beetje tussendoor, maar zoveel was er ook weer niet in te pakken. De camper doet ons erg aan onze caravan denken. Wat smaller, maar de bank/bedopstelling in de lengte is precies het zelfde, dus we hebben een goed thuisgevoel. De verhuurder heeft ons in detail het gebruik van de camper uitgelegd. Vervolgens is het contract doorgenomen en werd ons nog een boek vol tips meegegeven. Ook kregen we een Touring atlas New Zealand mee, nieuwste druk van de Hema (hahaha, maar uiteraard niet ‘onze’).

De eerste reisrichting is bepaald geworden door mijn telefoon. Ik had mijn telefoon in de shuttlebus laten liggen, gelukkig was dat vrij snel getraceerd en opgelost. De telefoon lag in Tauranga, bij de shuttlebusfirma op kantoor. Dus op naar Tauranga. Goed opletten: links blijven rijden en opletten op lage overkappingen, want de bus is 2,8 meter hoog, te hoog voor veel overkappingen van benzinestations in dorpjes. Dat gaat een keer fout, denk ik. Dus LINKS en TE  HOOG worden sleutelwoorden. Na de telefoon in ontvangst te hebben genomen zijn we doorgereden naar Bowentown, een aanbeveling van onze verhuurder. Bowentown ligt op een landtong vlak bij Waihi Beach. Aan het uiteinde van de landtong ligt een camping met uitzicht op zee. En daar ging het mis: de weg eindigt in een lus. Deze lus keurig linksom genomen, maar toen de weg van enkele baan weer naar normale weg verbreedde… Geen BOEM gelukkig, wel een kreet ‘LINKS’!

Vraag om plek B1 of B2, was de tip van de camperverhuurder. Dat zijn de twee plekken het dichtst bij zee op het hoogste plateau. Gelukkig was B2 vrij en daar parkeerden we de camper. Hoe krijgen we dat ding eigenlijk vlak? Hmm, even kijken hoe de stand nu is. De scheefstand bleek erg mee te vallen, dus laat maar staan dat ding. Stekker aan de elektriciteit en klaar is kees. (Dat is gelijk wennen aan de nabije toekomst, wanneer alle auto’s aan een laadpaal moeten staan om de volgende dag verder te kunnen).

Hoe zou het slapen gaan? Vooraf was er goed nagedacht over de slaaprichting en de grootte van het bed, want ik ben een onrustige slaper. Maar een auto staat op 4 geveerde wielen met luchtbanden, dus de auto was eenvoudig in beweging te krijgen. (O ja, al die moppen over bewegende auto’s met beslagen ruiten). Gelukkig bleek de volgende morgen dat we elkaar niet uit de slaap hebben gehouden.

Eerst maar even heel slow starten deze morgen. Rustig ontbijten, hoe zet je koffie met een plunger?, hoe warm is het hier?, etc. Er staat een behoorlijke horde mussen klaar om de kruimels van het ontbijt op te ruimen. Echt veel vogels hebben we rond onze auto gespot, leuk. ’s Middags zijn we naar Waihi Beach gereden (8 km). Je kunt vandaar in een uurtje naar Orokawa Beach lopen. Dat is een strand waar je alleen lopend naar toe kunt. Dat was wel te zien. Prachtig leeg en schoon strand.

geschreven door Wiechert